ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Ο ένδοξος και φυσικά πλεονασματικός 
δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού, 
διοργάνωσε μεταξύ άλλων, επί πληρωμή, 
μαθήματα καλλιτεχνικής φωτογραφίας, 
τρίμηνης διάρκειας, από τον Οκτώβριο του 2013 
ως τον Ιανουάριο του 2014.

Η ανακοίνωση του δήμου, μου "θύμισε" 
μία ακόμα "ξεχασμένη", από τα φοιτητικά χρόνια, αγαπημένη δραστηριότητά, την φωτογραφία, 
με φιλμ τότε, συνήθως ασπρόμαυρη, 
κατά κανόνα σε εσωτερικούς χώρους, 
για να μπορώ να ελέγχω τον φωτισμό 
και το στήσιμο του χώρου, 
με μία καταπληκτική για την εποχή MINOLTA,

και βασική θεματολογία, εκτός από τον χώρο, 
ήταν τι άλλο (??), τα μωρά φυσικά, 
γυμνά κυρίως, ενίοτε και πρόσωπο, 
αλλά και διάφορα φετιχιστικά του τύπου, τραπουλόχαρτα, καπνά, γόβες 
και άλλα τέτοια παιδικά, 
που τότε με απασχολούσαν καθ΄ ολοκληρίαν...

Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η ευκολία της εξεύρεσης γυμνών "μοντέλων" ήταν τόσο απλή, 
που καταντούσε σκανδαλώδης...

Οι... αποκαλυπτικές φωτογραφίες, είναι τυχαία παρμένες από το διαδίκτυο...
Θέτω εδώ ευθέως το ακανθώδες ζήτημα, του τι είναι καλλιτεχνικό γυμνό και τι πορνογραφημα, και θα επανέλθω με τοποθέτηση επ αυτού...

Στην ανάρτηση "περί Τέχνης" κάνω κάποιες σχετικές αναφορές.

Την πύλη σε αυτό άνοιγε διάπλατα η ιδιότητά μου ως φοιτητή της αρχιτεκτονικής, όπου η ενασχόληση με τα καλλιτεχνικά ήταν καθημερινή, 
αφού είχαμε ακόμα και επαγγελματία γυμνό μοντέλο στα εικαστικά, ενώ ημίγυμνες συμφοιτήτριες 
πόζαραν εναλλάξ, με τον Γιώργο Λαζόγκα, 
δάσκαλος τότε στη σχολή και φίλος, 
γεγονός που ενίσχυε την επιχειρηματολογία, 
με κάποιο φθόνο στην χροιά της φωνής, ακόμα περισσότερων φοιτητών των άλλων πολυτεχνικών σχολών, ότι οι αρχιτέκτονες είναι ούφα, 
παρόλο που  ξεροσταλιάζανε έξω από την πόρτα του εργαστηρίου, που ανοιγόκλεινε συνεχώς, 
αφού ο Λαζόγκας έκανε τα στραβά μάτια, στα βουνά από κουτάκια μπύρας, που βαράγαμε αλύπητα, 
στο πεντάωρο απογευματινό "μάθημα", 
με την πρωτοφανή συμμετοχή...

Με δεδομένο ότι πάντα είχα καλή πρόσβαση στα μωρά, και κάποια "βολική" φήμη για την ποιότητα των φωτογραφιών, που προσπαθούσα να στήνω 
στα τότε σπίτια-εργαστήρια, με την διάχυτη "δημιουργική αταξία", την συμμετοχική ανησυχία των φιλενάδων συμφοιτητριών, που ήταν γκόμενες μεγάλου κυβισμού -σημειώνω με σημασία- 
όμορφες και με άποψη, αλλά και εκτός σχολής καλλιτεχνιζόντων μωρών, το ότι δεν κρατούσα ποτέ τα αρνητικά, αποκλείοντας έτσι την κακόβουλη χρήση τους, ήταν σημαντικά επιχειρήματα ώστε να κάμπτουν τις ούτως η άλλως ασθενείς αντιστάσεις των μωρών αυτής της κατηγορίας, στην παραγωγή ομορφιάς...

Και σας δηλώνω με έπαρση, ότι βγάλαμε σπουδαίες φωτογραφίες εκείνη την περίοδο...Τρανή απόδειξη αυτού είναι ότι, κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες, δεκαετίες αργότερα, έδιωξαν τις χαζοχαρούμενες ανασφάλειες των μωρών, περί δημοσιεύσεως της παροιμιώδους ομορφιάς των, και με περισσή ευκολία, τις ανήρτησαν σε περίοπτον θέσην των σαλονιών τους!!!

Όλα τα ωραία όμως έχουν ένα τέλος, κι αυτό το τέλος στην περίπτωσή μας, το έφερε το Ολγάκι, η μόνιμη φίλη μου, η οποία πρωτοφανώς, και σε μία από τις ελάχιστες ενστάσεις της, στις ιδιάζουσες κι ενίοτε ιδιαιτέρως ενοχλητικές μου δράσεις, βγήκε από την μνημειώδη αταραξία που την διακρίνει, που μόνο με αυτή του Βούδα μπορεί να συγκριθεί, και μάλιστα παραβιάζοντας την ακατανόητη για τους υπολοίπους εμάς μετριοφροσύνη, για το μοναδικό της κάλλος, θέτοντας με σαφήνεια βέτο, στην φωτογράφιση οποιουδήποτε θηλυκού έμβιου όντος, πλην εκείνης...

Για όσους δεν γνωρίζουν το Ολγάκι, αναφέρω απλά ότι, φίλος που την έψηνε καιρό να πάρει μέρος στα καλλιστεία, "για να κερδίσουμε εύκολα ρε τα βραβεία" της έλεγε "και μετά μην κάνεις τη μοντέλα", 
την έστηνε μετά τα αποτελέσματα, δίπλα από την Τσιντικίδου που τότε είχε εκλεγεί miss Ευρώπη, κι ήταν σα να κλέβουμε τρίκλιτη βασιλική μετά τρούλου!!

Η συμφωνία μας λοιπόν ήταν ότι, θα μου ποζάρει συνεργάσιμα και αδιαμαρτύρητα, όπου και όσο θέλω, κι έτσι απέκτησα ένα μοναδικό μοντέλο, βγάλαμε πραγματικά ωραίες φωτογραφίες, αλλά, όπως όλοι οι παλιοί γνωρίζουν, η "συζυγική" προσέγγιση στην τέχνη, κι όχι μόνον, φθίνει τον έρωτα...

Σέριφος, Σεπτέμβριος 2013.

Οι φωτογραφίες που τραβούσα έκτοτε, και για πολλά χρόνια, ήταν ψιλοτουριστικές, και σχετικές με τα έργα που δούλευα, με ελάχιστες εξαιρέσεις...

Αύγουστος 2009. Κάπου στη μέση της Μεσογείου κοντά στην Κορσική... 

Η πρώτη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή παρουσιάστηκε το 1990. Η αντικατάσταση του φιλμ, μέσα σε λίγα χρόνια, από την ψηφιακή τεχνολογία, και η ανάγκη φωτογράφισης για επαγγελματικούς λόγους, με ενέπλεξαν πάλι στην διαδικασία της παραγωγής μιας καλής φωτογραφίας...

Σε αντίθεση με το φιλμ, που μπορούσες να κάνεις λίγο τα "στραβά μάτια", στο τεχνικό κομμάτι της εμφάνισης του, και να προσεγγίσεις κυρίως συνθετικά το αποτέλεσμα, 
ψηφιακά αυτό είναι σχεδόν απίθανο, να αποφύγει κανείς δηλαδή, την έστω και μικρή επεξεργασία, 
αφού ακόμα και η ασπρόμαυρη εκδοχή, 
είναι πια ζήτημα διαχείρισης...

Τα μαθήματα του σεμιναρίου, ενώ ξεκίνησαν με ενδιαφέρουσες παρουσίες, όπου βλέποντας και τις        δουλειές των άλλων, έμπαινες "σε κλίμα" ,  

ο "δάσκαλος", με εικαστικές σπουδές, ζωγραφικής κατά βάση, από φωτογραφία ήξερε κάποια πράγματα της παρελθούσης φάσης του φιλμ κυρίως, 

και πολύ λίγα για την ψηφιακή, δεν κατάφερε να πείσει, κι ένας -  ένας εγκατέλειπε με χαζοδικαιολογίες, αφήνοντας στο μεγαλύτερο μέρος των μαθημάτων, μία κοπελιά και την αφεντιά μου, γκάγκαρους...

Παρόλο που πιστεύω ότι θα μπορούσαν να είναι σαφώς καλύτερα τα μαθήματα, έκανα μια ενδιαφέρουσα επανάληψη στη θεωρία των χρωμάτων, και τις εικαστικές συνθέσεις, είδαμε κάποιες παλιές ασπρόμαυρες κυρίως φωτογραφίες, επωνύμων του φιλμ, απέκτησα μια καλύτερη σχέση με την ψηφιακή μου μηχανή, αφού είχα την ευκαιρία να πειραματιστώ λίγο, και τέλος απέκτησα μια μικρή επαφή με την επεξεργασία εικόνας με το πρόγραμμα picasa...

Μετά τα μαθήματα, παρακολούθησα και κάποιες εκθέσεις φωτογραφίας, μια πολύ ιδιαίτερη από το Ιράν, στο πολιτιστικό κέντρο Μπενετάτου στο Ψυχικό, κι άλλη μια ομαδική, με θέμα το αστικό τοπίο, 

στο Σπυροπούλειο στο Ν. Ψυχικό, 

που με σπρώχνουν στο να διερευνήσω την 

δημιουργία μιας ομάδας φωτογραφίας, 

όπου με την παρακίνηση του ενός στον άλλο, 

δεν θα αποκοπτόμαστε εντελώς, 

από την ευγενή αυτή απασχόληση...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

Οργάνωση: Τίποτα ιδιαίτερο

Παρουσιάσεις: Μέτριες

Παρουσίες: Έως πολύ καλές μακάρι να μέναν κιόλας

Χώρος: Μετριότης

Συνολικά: Μέτρια

ektorrr