O OSHO ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ

O OSHO ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ

Ο Ινδός μυστικιστής φιλόσοφος και πνευματικός δάσκαλος Chandra Mohaν Jain, 

έγινε γνωστός ως Bhagwan Shree Rajneeh, μέχρι το 1989 που άλλαξε το όνομα αυτό σε Osho.

Γεννημένος το 1931 στην Ινδία, δίδαξε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Τζαμπαλπούρ, και αργότερα ίδρυσε την κοινότητά του στην Πούνα, που εξελίχθηκε στο πιο διάσημο σημείο συνάντησης, για χιλιάδες αναζητητές που θέλουν να βιώσουν την εμπειρία του διαλογισμού και της εσωτερικής μεταμόρφωσης.

Στη Δύση συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς του 20ου αιώνα, ενώ στην χώρα του την Ινδία, θεωρείται ως ένας από τους δέκα ανθρώπους, μαζί με τον Γκάντι, τον Νεχρού και το Βούδα, που άλλαξαν το πεπρωμένο της !!!

Η διδασκαλία του επικεντρώθηκε στη σημασία του διαλογισμού, στην αγάπη, στη δημιουργικότητα 
και στην ευδαιμονία. 

Οι απόψεις του για τη σεξουαλικότητα, 
έγιναν αιτία να του κολλήσουν το παρατσούκλι 
" ο γκουρού του σεξ ", το οποίο ακούγεται οξύμωρο, αν λάβει κανείς υπόψιν, ότι η Ινδία είναι η χώρα του κάμα σούτρα κι ότι ολόκληρη η ινδουιστική πορεία, δεν διακατέχεται από κόμπλεξ απέναντι στη σεξουαλικότητα...

Σχετικά με το έργο του, ο ίδιος έχει πει ότι 
βοηθάει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις 
για τη γέννηση ενός καινούργιου είδους ανθρώπου. Αυτός ο καινούργιος άνθρωπος, που τον έχει χαρακτηρίσει ως ο " Ζορμπάς ο Βούδας ", 
είναι ικανός να χαίρεται και τις γήινες απολαύσεις 
του Έλληνα Ζορμπά και τη σιωπηλή γαλήνη 
ενός Γκωτάμα Βούδα. 
Εμείς οι Έλληνες βέβαια, έστω κάποιοι από εμάς, 
κάτι ξέρουμε για τον άνθρωπο αυτόν, 
ως Διονυσιακοί τύποι ε...?

Πάρτε και μια μικρή πρώτη γεύση των απόψεών του :



" Όλη η ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου, 
είναι δανεισμένη από αυτούς που δεν έχουν ιδέα ποιοί είναι οι ίδιοι " !!!

" Να είσαι ρεαλιστής. 
Προγραμμάτισε ένα θαύμα! " !!!

Ο Osho δεν έγραψε βιβλία. 
Ξέρω ανθρώπους που τον γνώρισαν, 
στις ανά τον κόσμο ομιλίες του, 
είχε έρθει και στην Ελλάδα, πήγαν και πηγαίνουν ακόμα στην Ινδία, στην Πούνα, 
έχουν επιρρεαστεί από τις απόψεις του 
και τον τρόπο ζωής του, 

οι μαθητές του μάλιστα, 
μετά τον θάνατό του το 1990, 
εξέδωσαν περισσότερα από 600 βιβλία, 
μεταφρασμένα σε 40 γλώσσες, 
σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν υπαρκτό 
το λόγο του...

Έτσι λοιπόν, το καλοκαίρι, 
έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο, που κωδικοποιεί κάποιες από τις τοποθετήσεις του Osho 
για την θηλυκότητα, 
όπου ως παλαιός μελετητής του ζητήματος αυτού, έσπευσα να διερευνήσω, οπότε και μεταφέρω εδώ, όσο καλύτερα μπορώ, κάποιες από αυτές...

Η γυναίκα (γιν) και ο άνδρας (γιάνγκ), 
είναι συμπληρωματικοί και ολοκλήρωση του ενός χωρίς του άλλου δεν υφίσταται! 

Ούτε γίνεται να επικαλείσαι πως αγαπάς τον άλλο, όταν δεν αγαπάς κι αυτά με τα οποία διαφωνείς 
ή διαφέρεις...
Δεν αρχίζεις να καβγαδίζεις, 
να χειραγωγείς...
Προσπαθείς να καταλάβεις την οπτική του άλλου...

Καθώς τα δύο φύλα διαθέτουν 
διαφορετικά κέντρα, 

η επιστήμη με την μελέτη του ανθρωπίνου εγκεφάλου έχει αποδείξει από καιρό ότι τα διαχωρισμένα ημισφαίρια του ανδρικού εγκεφάλου, τον κάνουν πιο αναλυτικό, πιο κοντά στο λογικό, την σκέψη, τον εξωτερικό κόσμο, σε αντίθεση με τον γυναικείο κόσμο του συναισθήματος, που είναι εσωτερικός, πιο κοντά στην αίσθηση, την περισυλλογή, τον διαλογισμό, στοιχεία που η ανατολίτικη σκέψη έχει σε μεγάλη υπόληψη...

Η Δύση έχει χτίσει τον κόσμο της με την λογική και την ανάλυση του αρσενικού, που από τον Αριστοτέλης ως τον Νίτσε, το μυαλό, η σκέψη, η επιστήμη, οδηγούν στην οργάνωση του χρόνου, που γεννά πάθη και αγωνίες, προσδοκίες για αποτελέσματα, επιθετικότητα που συχνά φτάνει σε παράλογους πολέμους, καταστροφή της φύσης, απανθρωπιά...

Η Ανατολή έχει θηλυκές αξίες και ποιότητες. 

Δεν ενδιαφέρεται για την απόλυτη αναπαράσταση, δίνει αξία στο νόημα, το συμβολισμό.

Ο πολύς Λάο Τσε έλεγε ότι η φύση της ύπαρξης μοιάζει περισσότερο με γυναίκα, γιατί αυτή ζει στο χώρο, 

της αρέσει η ευρυχωρία, το εδώ, το τώρα, και σύστηνε να είμαστε υπομονετικοί, να μην βιαζόμαστε και 

κυρίως να μη νοιαζόμαστε για το χρόνο !!! 

"Η πόρτα του μυστηριακού θηλυκού είναι η ρίζα του ουρανού και της γης" 


έλεγε ο Λάο Τσε, υποστηρίζοντας ότι ο καθένας 
πρέπει να περάσει αυτή την πόρτα 
της ίδιας της ύπαρξης, χωρίς έπαρση, ισορροπημένος, ικανοποιημένος, ευχαριστημένος...

Αυτό το μυστικό της θηλυκότητας πρέπει να το 

ξανα-κερδίσει η γυναίκα, υποστηρίζει ο Osho.

Καθώς η γυναίκα έχει βασανιστεί πολύ από τους άνδρες, έχει γίνει πονηρή και έξυπνη και επινοεί μεθόδους για να ανταποδώσει τα βασανιστήρια!!

Η γυναίκα-στρίγγλα, η νευρωτική, καθώς είναι αναγκασμένη να ζει σ ένα αντρικό κόσμο, συχνά αντιδρά με γκρίνια, μικροπρέπεια, καυγάδες και κακεντρέχεια, δηλαδή με τον τρόπο του αδυνάτου...

Καθώς στόχος μας πρέπει να είναι η ελευθερία, η οποία οδηγεί στη θρησκευτικότητα, κι αυτή με τη σειρά της στο θεϊκό, αυτό επιτυγχάνεται μέσω του διαλογισμού που ευδοκιμεί όταν εκλείπει ο χρόνος, διότι με τον χρόνο, το βασίλειο της ευτυχίας μας προβάλλεται κάπου στο μέλλον 

κι όχι το εδώ και το τώρα !!

Ο Ιησούς υποστήριζε ότι το σπουδαιότερο πράγμα που θα επιτευχθεί τον παράδεισο, είναι ότι δεν θα υπάρχει χρόνος, λέει ο Οsho !!

Καθώς λοιπόν το θηλυκό είναι ευέλικτο, εύκαμπτο, πιο ρευστό, κολυμπάει με τη ζωή, δεν παλεύει μαζί της, τελικά συνδέεται με το όλο, 

και στην ανάγκη του αρσενικού για αποτελεσματικότητα, απαντάει με την χάρη...

Χάρη, κομψότητα, λεπτότητα, φινέτσα, θηλυκές δηλαδή ποιότητες, διαθέτουν οι καλλιτέχνες.

Το ίδιο και η αγάπη, η κατανόηση, η μη βία, 
η ευγένεια...

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο λέει ο Osho, το ότι οι φωτισμένοι δάσκαλοι, ο Ιησούς, ο Βούδας, είχαν όψη ήπια, γαλήνια, τόσο που οι κακεντρεχείς διαφωνούντες έλεγαν θηλυπρεπή, στοιχείο που δεν ξενίζει την ανατολίτικη σκέψη, όπου ο θεός είναι ουδέτερο, και άντρας και γυναίκα, κι η δύναμη του ήλιου που συμβολίζει το ανδρικό μυαλό, ισορροπεί με τον λυρισμό, την αισθητική, την αγάπη της καρδιάς, που αποδίδονται στο φεγγάρι...

Μόνο το φεγγάρι μπορεί να δημιουργήσει ένα κόσμο ισότητας, όχι ο ήλιος , λέει...

Στο βιβλίο διακρίνονται 10 θηλυκές ιδιότητες 
που προβάλλονται συχνά με επιχειρήματα, 
που προκαλούν ευχάριστες εκπλήξεις...

Ας τα δούμε, ένα προς ένα, με συντομία διατηρώντας την ιεραρχία του βιβλίου...

1. ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

Ο Osho φαίνεται πως απέδιδε ιδιαίτερη σπουδαιότητα σε αυτή την ιδιότητα. Αντίθετό της είναι η αναισθησία και ξεκαθαρίζει ότι οι συναισθηματικούρες ΔΕΝ είναι ευαισθησία, καθώς η ευαισθησία είναι κάτι που δουλεύεται από εμάς τους ίδιους, κι ότι όσο λιγότερη ευαισθησία έχεις τόσο απομακρύνεσαι από τον θεό, διότι όσο πιο ευαίσθητος γίνεται κανείς στα πράγματα, τόσο περισσότερη επίγνωση αποκτά, βλέποντας τον θεό παντού... Αν δεν έχεις καθόλου ευαισθησία, 
δεν αισθάνεσαι καθόλου το εγώ...

Στο σύγχρονο κόσμο η ευαισθησία θεωρείται αδυναμία. Το παιδί, μεταξύ άλλων παραχωρήσεων, την παραχωρεί στους μεγάλους, εξαρτώμενο από αυτούς, υπό την απειλή ότι θα είναι ευάλωτο, πρέπει να αποβάλλει αυτό τον κακό μπελά, να έχει αυτοέλεγχο... Έτσι αγγίζεις χωρίς να είσαι εκεί, τρώς χωρίς γεύση, ακούς και βλέπεις διαστρεβλωμένα...

Ο σοφός επιτυγχάνει κάτι που ήδη το παιδί έχει, 

η φώτιση δεν είναι τίποτα άλλο, από την επανάκτηση της παιδικής ηλικίας, δηλαδή ο χαμένος παράδεισος !!

Το να είσαι ευαίσθητος αποδεικνύεται επικίνδυνη υπόθεση, κάτι σα να περπατάς στην κόψη του ξυραφιού. Οι ποιητές, οι γλύπτες, οι μουσικοί, είναι συνήθως περιθωριακοί τύποι, ενώ για τον διαλογιστή που βρίσκεται στο δρόμο του μύστη η ευαισθησία αποτελεί μονόδρομο...

O Osho θεωρεί πως όσο πιο ανώτερη ευφυία διαθέτει κανείς, τόσο πιο ευαίσθητος είναι, σε αντίθεση με την αναισθησία που διακρίνει τα βόδια και τα γαϊδούρια!!

Θεωρεί πως ο ευαίσθητος άνθρωπος έχει τρομερή δύναμη, έχει δική του ευφυία, δική του διορατικότητα στα πράγματα...Έχει διαυγή οπτική, αίσθηση της ομορφιάς, και όλα αυτά είναι...επικίνδυνα !!

Ευαισθησία στην ομορφιά, σημαίνει πως είναι πολύ πιθανό, να μην μπορείς να περιοριστείς σε μία γυναίκα !! Η ομορφιά βρίσκεται παντού και δεν καταλαβαίνει από γάμους και συζύγους, 
δεν γνωρίζει περιορισμούς !! 
Η κοινωνία όμως δε μπορεί να επιτρέψει την 
απόλυτη ελευθερία, 
γιατί δεν είναι ακόμα αρκετά ώριμη... Και μόνο απόλυτα ευαίσθητος είσαι απόλυτα ελεύθερος !!!!

Rabidranath Tagore (1861-1941), Nobel Λογοτεχνίας 1913.














Παρακαλώ να μου συγχωρεθεί εδώ μια μικρή ποιητική παρεμβολή από τον εκπληκτικό Ινδό νομπελίστα 
φιλόσοφο, διανοητή, συνθέτη, λογοτέχνη κλπ κλπ
Rabidranath Tagore (1861-1941), 
που προφανώς ο Osho είχε μελετήσει ελδελεχώς.
Το ποίημα περιέχεται στην ποιητική συλλογή 
"Ο κηπουρός", 
που πρωτοδημοσιεύθηκε πάνω από έναν αιώνα πριν :

"Θα 'βαζες το από λουλούδια δροσερά στεφάνι σου 
στο λαιμό μου, ωραία ? 
Πρέπει όμως να ξέρεις ότι, 
το στεφάνι που εγώ έχω πλέξει είναι για πολλές, 
γι αυτές που για μια στιγμή βλέπουμε, 
ή που κατοικούν σε χώρες ανεξερεύνητες, 
ή ζουν σε ποιητών τραγούδια. 

Είναι πολύ αργά να ζητάς την καρδιά μου
απέναντι της δικιάς σου.
Υπήρξε καιρός, που η ζωή μου ήταν σα μπουμπούκι,
μ' όλη την ευωδιά του αποθηκευμένη στην καρδιά.
Τώρα είναι παντού σκορπισμένη.
Ποιος ξέρει το μαγικό που μπορεί να την μαζέψει
και να την ξανακλείσει πάλι ?
Η καρδιά μου δεν είναι δικιά μου
να την δώσω σε μια μόνο, είναι δοσμένη σε πολλές".  

2. ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ

Η τρυφερότητα δεν απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, δεν είναι κτητική, 

δεν επιτρέπει σε κανένα να την κατέχει, 

καθώς η πραγματική αγάπη δεν είναι κτητική !!

Επιτυγχάνεται μόνο μέσω του διαλογισμού 

και την ανακάλυψης του είναι σου, 

κοινωνικά, θεολογικά, βιολογικά...

Αυτογνωσία σημαίνει πως χωρίς να πάρεις

απαντήσεις, απλώς γνωρίζεις, αισθάνεσαι ποιος είσαι...

Αυτό επιτυγχάνεται με στροφή προς τα έσω...

Και όταν έχεις επίγνωση, είσαι ζωντανός, η ζωή γίνεται ουσιαστική και τότε...αρχίζουν τα δύσκολα, αφού η επίγνωση είναι η διαδικασία του να βρίσκεσαι όλο και σε μεγαλύτερη εγρήγορση, 

κι αυτοί που έχουν πλήρη εγρήγορση, 

είναι ικανοί να διαβάσουν τις σκέψεις σου !!!

Έτσι αποκτάς συνειδητότητα , (όχι συνείδηση που είναι ο λάθος δρόμος), την ικανότητα να είσαι παρατηρητής και του μεγαλείου της κορυφής 
και του πλούτου της κοιλάδας...

Επιτυγχάνεις την υπέρτατη ανάπτυξη, που είναι ο συνδυασμός της τρυφερής καρδιάς, της διαυγούς ευφυίας, και της ακέραιας ατομικότητας...

Ο έρωτας είναι τυφλός αλλά η καρδιά έχει πόδια, το μυαλό δεν έχει πόδια αλλά έχει μάτια, και τα δύο μαζί είναι η συνειδητότητα !!

3. ΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όταν έχεις εγρήγορση και επίγνωση, βρίσκεσαι σε μια υπαρξιακή κατάσταση σιωπής, γίνεσαι παιδί, 

όχι παιδαριώδης, αλλά με μια ώριμη αθωότητα.

Η δεκτικότητα είναι κατάσταση εκτός μυαλού, 

καθώς όσο δε σκέφτεσαι, είσαι !!

Ο Osho υποστηρίζει πως ότι κουβαλάει το μυαλό, 

είναι παλιό, κι αν κουβαλάς πολλά παλιά, 

δεν είσαι σε θέση να δεις τα καινούργια !!

Θεωρεί το ξεκίνημα κάθε δημιουργικότητας ανδρική υπόθεση, γιάνγκ, και καθώς αποδίδει επιθετικότητα στον άνδρα, θεωρεί ως κύριο αισθητήριο του το μάτι (όραση), που σε λίγα δευτερόλεπτα κουράζεται και ανοιγοκλείνει, ενώ στο θηλυκό, το γιν, αποδίδει παθητικότητα, η οποία οδηγεί στη δεκτικότητα, που είναι θηλυκές ποιότητες όπως η προστασία, η ανάπτυξη και η ασφάλεια...

Έτσι θεωρεί  γυναικεία υπόθεση την ακοή, όπου το αυτί είναι δεκτικό, η μουσική εκπαιδεύει λέει, 

δεν κουράζεται όπως το μάτι... 

4. ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

Ο Osho διαχωρίζει με σαφήνεια την εμπιστοσύνη από την πίστη, την οποία θεωρεί εγκεφαλική υπόθεση, παράγωγο της αμφιβολίας, 

που προέρχεται από ανασφάλεια !! 

Θεωρεί την πίστη πεποίθηση που προκαλεί ασφυξία και τον πιστό, τον θρήσκο, έναν τεμπέλη που βαριέται, δεν θέλει να ψάξει και γι αυτό πιστεύει !!

Αντίθετα η εμπιστοσύνη λέει, προέρχεται από την βουδιστική λέξη νιρβάνα, ύψιστο βουδιστικό αγαθό, που σημαίνει εκμηδένιση του προσωπικού εγώ, 
που οδηγεί σε κατάσταση μακαριότητας...

Έτσι λέει, κινδυνεύεις ίσως να εξαπατηθείς, 
αλλά όχι να ευνουχιστείς !!

5. ΥΠΟΜΟΝΗ

Ο Osho θεωρεί την υπομονή κατ εξοχήν γυναικεία αρετή, ξεκαθαρίζει πως δεν είναι τεμπελιά αλλά χαλάρωση και την συνδέει μάλιστα με το μη ανταγωνιστικό ωάριο, σε αντιδιαστολή με το άκρως ανταγωνιστικό σπερματοζωάριο.

Γι αυτό λέει, η έγκυος γίνεται πιο όμορφη, 

γιατί ανθίζει περιμένοντας...

6. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Σκοπός του πραγματικού αναζητητή, λέει ο Osho,

είναι η καθημερινότητα, δηλαδή να κάνει ναό του τη ζωή, πράττοντας με επίγνωση. 

Το μοίρασμα, το αίσθημα του κοινού τόπου με φυτά, ζώα και ανθρώπους, δίνει ποικιλία στη ζωή, και οδηγεί στη χαρά, το χορό και το γλέντι !!

Διονυσιακό δεν ακούγεται...??

Μόνο με το θάνατο, αντιλαμβάνεσαι τι έχεις χάσει...

Θεωρεί δε την αυτοκτονία, το έσχατο, το πιο απαίσιο παράπονο για την ύπαρξη...

7. ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ

Η ευγνωμοσύνη απευθύνεται στην ύπαρξη.

Αν δεν την έχεις , τότε δεν έχεις επίγνωση.

Κι αν δεν την ζητήσεις, πως θα την έχεις...?

Ο Osho υποστηρίζει πως η ευγνωμοσύνη, 
δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια, 
γιατί οι λέξεις, λέει, 

μεταφέρουν μόνο πτώματα, 
όχι ζωντανά βιώματα !!

8. ΣΥΜΠΟΝΙΑ

Ο Osho θεωρεί την συμπόνια την ανώτερη μορφή αγάπης, γιατί είναι κατεξοχήν πνευματική και 
μαζί με το σεξ που είναι κατώτερο, ως σωματικό, δημιουργείται η καθολική αγάπη.

Σε αντίθεση με το πάθος, που σε καθηλώνει και σε καταδυναστεύει, η συμπόνια απελευθερώνει, 
το μοίρασμα είναι θεραπευτικό, γιατί ότι αρρωστημένο υπάρχει στον άνθρωπο, προέρχεται από έλλειψη αγάπης, καθώς η αγάπη είναι το φαγητό της ψυχής και χωρίς αγάπη η ψυχή δεν γεννιέται καν !!

Αν δεν συμπονάς δε ζεις, υποστηρίζει ο Osho.

Αν δεν έχεις συμπόνια, καταρχάς με τον εαυτό σου, πως θα έχεις με τους άλλους, διερωτάται...

Ότι έχεις για τον εαυτό σου, έχεις και για τους άλλους

και γι αυτό όποιος έχει συμπόνια γνωρίζει πως είναι θεραπευτική και για όποιον είναι δίπλα...

9. ΟΜΟΡΦΙΑ

Ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί, χορευτές αλλά και μύστες, είναι άνθρωποι με αισθητική, και γι αυτό βλέπουν την αλήθεια μέσα από την ομορφιά !!

Η εγκόσμια απόλαυση, οδηγεί στην κοσμική ευδαιμονία κι αυτή με τη σειρά της, στην αλήθεια.

Από την αλήθεια περνάς στη συνειδητότητα 
κι από εκεί στη μακαριότητα...

Γι αυτό και ο πνευματικός άνθρωπος, που διαθέτει θρησκευτικότητα, πρέπει να είναι γεμάτος χιούμορ, γέλιο, αγάπη και παιχνιδιάρικη διάθεση, το αντίθετο δηλαδή από το παπαδαρίο των γνωστών θρησκειών!!

Εκ γενετής δικαίωμα του καθενός μας, δεν είναι να προσεύχεται στο θεό, αλλά να γίνει θεός !!

Ο θεός άλλωστε, δημιουργεί μόνο πρωτότυπα, 

δεν του αρέσουν τα αντίγραφα!!

Η δημιουργικότητα είναι ο θεός, κι όποτε νοιώθουμε κάποια παρόρμηση για δημιουργία, αυτή είναι παρόρμηση για να συναντηθούμε με το θεό !!

Στη βουδιστική ορολογία άλλωστε δεν υπάρχει κάτι σαν την αμαρτία, μόνο λάθη, σφάλματα. Δεν υπάρχει καταδίκη, το λάθος μπορείς να το διορθώσεις.

Τόσο απλά!!

Η ηθική λέει ο Osho δεν έχει κανένα νόημα!!

Νόημα έχει μόνο η αισθητική, η αίσθηση του ωραίου!!

Αυτό όμως είναι εφικτό μόνο αν εμποτιστείς με την ίδια την ομορφιά, όχι με τη σκιά της !!

Κι όσο περισσότερο αρχίζεις να νιώθεις την ομορφιά,

τόσο περισσότερο αρχίζεις να νιώθεις την ασχήμια !!

Δεν είναι δύο πράγματα, αλλά η κίνηση μιας αίσθησης σε δύο κατευθύνσεις !!

Το παράδοξο είναι πως όσο πιο όμορφος γίνεται ο κόσμος, τόσο πιο άσχημος γίνεται ταυτόχρονα !!

Ανάπτυξη σημαίνει λοιπόν, γνώση των άκρων που αποτελούν τη ζωή. Έτσι ένας άνθρωπος αποκτά αντίληψη, κι όσο πιο πολλά αντιλαμβάνεται, 
τόσο περισσότερο υποφέρει...

10. ΕΜΠΝΕΥΣΗ - ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ

Σε αντίθεση με τον κόσμο της νόησης, που πάντα αποσκοπεί σε κάτι, στο συμφέρον, ο κόσμος της έμπνευσης, της διαίσθησης, δεν εκμεταλλεύεται...

Η ύπνωση, η τηλεπάθεια, και η μαντική ικανότητα, αποτελούν γυναικείες αρετές.

Οι ιερείς, άντρες δηλαδή, έκαιγαν τις μάγισσες 
γιατί δεν μπορούσαν να τις καταλάβουν !!!

Η Αλχημεία είναι διαισθητική, ενώ η χημεία επιστήμη, το ίδιο κι η αστρολογία σε σχέση με την αστρονομία.

Ο Osho θεωρεί ότι το ένστικτο, ο κόσμος των ζώων δηλαδή, καθορίζει ακόμα κατά 90% τη ζωή μας !!

Σε αμέσως υψηλότερο επίπεδο τοποθετεί τη νόηση 
που πάντα αναζητά κάτι !!

Ανώτερη ανθρώπινη αρετή είναι η διαίσθηση, που αποδέχεται, είναι πλήρης, και σε οδηγεί στο είναι σου!!

Ως επίλογος ένα ποίημα μιας φίλης με τίτλο :
"Ανάμεσα στα γεράνια και τα τριαντάφυλλα"


λευκές λέξεις :
Γυναίκα γυμνή
μέσα στον κήπο.

ektorrr