Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΗ

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ 

ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΗ









Τρίτο συνολικά την τελευταία περίοδο, μετά τα
και δεύτερο συνεχόμενα σεμινάριο ψηφιακής φωτογραφίας,
σε συμπλήρωση του προηγουμένου, όπως είχα αναφέρει στην προηγούμενη ανάρτηση 
για τη φωτογραφία με τίλο :

25 ωρών και αυτή τη φορά, 
στα πλαίσια των κύκλων μαθημάτων που διοργανώνουν οι φορείς της "Δια Βίου Μάθησης", 
σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους Δήμους 
της χώρας, το παρακολούθησα και πάλι ανελλειπώς, 
κατά την περίοδο Απριλίου - Μαϊου 2015.





Η Τζω στην ΙΟΝΙΟ



Η Τζω στον παιδικό κήπο Πικιώνη






Εισηγήτρια αυτή τη φορά ήταν η γλυκύτατη, συμπαθής σε όλους μας νομίζω και πάντα έτοιμη να εξυπηρετήσει τα βίτσια και τις ιδιοτροπίες μας,
Γεωργία Αλεξίου, σας-επιτρέπω-να-με-λέτε-Τζω!

Της αρέσει το ρεπορτάζ και έτσι είχαμε την ευκαιρία να προσεγγίσουμε, έστω λίγο, 
λόγω της μικρής διάρκειας των μαθημάτων, 
την ενδιαφέρουσα αυτή πλευρά της φωτογραφίας, που προσωπικά δεν με αφήνει ασυγκίνητο, αφού
"η φωτογραφία θέλει και τύχη στο σύνολό της".















Η Τζω επί το έργον στη Λ. Κηφισίας






Αρκετοί από τους συμμετέχοντες στο προηγούμενο σεμινάριο παρακολούθησαν και αυτό, 
ενώ είχαμε και ολίγες νέες παρουσίες.

Παρατήρησα μεγάλη πρόοδο στις φωτογραφίες 
των συμμαθητών και μεγαλύτερη εξοικείωση 
με τις φωτογραφικές μηχανές τους, 
κάποιες από τις οποίες είναι super!! 
Εύγε σύντροφοι συναγωνιστές!!





ΙΟΝΙΟΣ ΣΧΟΛΗ





από άσκηση με λουλούδια




από άσκηση με ποτήρια στην ΙΟΝΙΟ




από άσκηση με βιβλία και σκιές





από εξωτερική φωτογράφιση στη Λ. Κηφισίας





από εξωτερική φωτογράφιση στον παιδικό κήπο Πικιώνη





από εξωτερική φωτογράφιση στην υπαίθρια γλυπτοθήκη Ζογγολόπουλου 






Τα μαθήματα χωρίστηκαν σε ασκήσεις, μόνοι ή ομαδικά και παρουσιάσεις στην ΙΟΝΙΟ ΣΧΟΛΗ.
Εκτός των προσωπικών ασκήσεων με διάφορα θέματα (λουλούδια, ποτήρια, σκιές, βιβλία κ.α.) 
πήγαμε ομαδικά για εξωτερική φωτογράφηση 
στην πεζογέφυρα της Λ. Κηφισίας, 
στη Σχολή Μωραϊτη, και 





Η όμορφη Ειρηνούλα μας τίμησε με την παρουσία της 
στη συνάντηση του Φεστιβάλ των Αφρικανικών Κρατών.





Και γι' αυτό το σεμινάριο έχω θετική αποτίμηση.
Παρόλο που είχα ασχοληθεί στο παρελθόν με τα θέματα αυτά και μου ήταν κάπως αδιάφορα,
η Τζω με βοήθησε πολύ σε κάποια θέματα της μηχανής μου και σε μικρά κολπάκια - εργαλεία του υπολογιστή για επεξεργασία των φωτογραφιών.
Grazie bella!!

Ένα άλλο θετικό στοιχείο είναι πως δημιουργήθηκε καλή σχέση με κάποια μέλη της ομάδας και αυτό είναι πολύ σημαντικό για να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε παρασύροντας ο ένας τον άλλο, αφού
"πάνω απ' όλα θέλει δουλειά η φωτογραφία...
σοβαρή αντιμετώπιση, σπουδή 
και αέναη μαθητεία".

Συζητήθηκε μάλιστα και το ενδεχόμενο μιας φωτογραφικής έκθεσης...





Ο Δημήτρης με τη Τζω ετοιμάζουν την παρουσίαση.






Στην τελευταία μας συνάντηση είχαμε την χαρά
να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση κάποιων φωτογραφιών του φίλου Δημήτρη Ποντίκα
κυρίως της γυναίκας του και φίλης μας ηθοποιού 
και-ουχί-μόνον, Κατερίνας Αποστόλου,
συνοδευόμενες από τα πάντα εύστοχα και κατατοπιστικά του σχόλια και παρατηρήσεις, 
που στόχευαν στην ουσία της καλής φωτογραφίας, αφού
"θέλει πολύ καλή σύνθεση, κάδρο, ματιά, στιγμή, που είτε τα έχει μια εικόνα και ξεχωρίζει, είτε δεν τα έχει και περνά απαρατήρητη,
αδιάφορη..."










Οργάνωση : Καλή
Παρουσιάσεις : Πολύ καλές
Παρουσίες : Πολύ καλές, ως επί το πλείστον
Χώρος : Ικανοποιητικός

Συνολικά : Μια χαρά και αυτή τη φορά!






ektorrr

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ ΣΤΟ ΨΥΧΙΚΟ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ ΣΤΟ ΨΥΧΙΚΟ






Π. Τέτσης, (1925-2016).






Ο Παναγιώτης Τέτσης δεν χρειάζεται συστάσεις.
Καλλιτέχνης με Κάπα κεφαλαίο. 
Έχει τιμήσει την Ελλάδα με χρώμα και ψυχή. 
Άνθρωπος, Δάσκαλος, Ακαδημαϊκός... 





Π. Τέτσης και Liberty Πολύζου.





Ο Δήμος Φιλοθέης - Ψυχικού τον τίμησε 
με τη σειρά του, στις 28/5/2015, 
με λόγους, δώρα, καλλιεργημένες παρουσίες, και την προβολή του ντοκιμαντέρ του Γιάννη Βαμβακά
σε συνεργασία με την όμορφη Ιστορικό Τέχνης Liberty Πολύζου, που μίλησε στην εκδήλωση με λυρισμό για τον αειθαλή ζωγράφο, 
ο οποίος με μετριοφροσύνη κέφι και ζωντάνια, σχολίαζε τους... σχολιαστές του.






O Γιάννης Βαμβακάς.






Στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Μπενετάτου στο Ψυχικό, δεν έπεφτε καρφίτσα. Πολλοί ήθελαν να έρθουν αλλά ο μικρός χώρος και οι κρατήσεις θέσεων δεν το επέτρεψαν.

Ο Τέτσης ήρθε στην ώρα του, συνοδευόμενος από 
την Κική Δημουλά, που δεν έκρυβε τη χαρά της 
για το φίλο της.

 
 








 
 
 
 
 


Εύστοχος και ιδιαίτερα γλαφυρός ήταν ένας συνεργάτης της Ακαδημίας, δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά του, που μίλησε με απλό και σαφή λόγο για τον Άνθρωπο Τέτση, 
αναφέροντας κάποια μικρά αλλά ιδιαίτερα κατατοπιστικά περιστατικά, από την γνωριμία τους στην Ακαδημία.
Ευχάριστος και συγκινητικός, καταχειροκροτήθηκε.



 
 
 





"Στο χρώμα δεν υπάρχει γραμματική ή συνταγές"είπε ο δάσκαλος...

















Ο ευγενής Τέτσης πήρε το λόγο δύο φορές, 
πριν και μετά την προβολή του πραγματικά 
ωραίου ντοκιμαντέρ.
Δεν ανέβηκε στο βήμα, μίλησε απλά, ζεστά, χωρίς κομπασμούς, με άποψη, στυλ και χιούμορ.
Η ηλικία του δεν συμβάδιζε με την νεανική και γεμάτη ζωντάνια ποιότητά του, στοιχείο που έγινε κατανοητό στους πάντες.
 
 
 
 
 
 
 
 






Ο Τέτσης μας διηγήθηκε μικρές, άγνωστες ιστορίες μεγάλων, γνωστών προσωπικοτήτων. Είπε για τον Πικιώνη, τον Χατζηκυριάκο, τον Γκάτσο, 
τους φίλους του...


 
 
 
 
 
 
 
 


Κατά τη διάρκεια της προβολής, σχολίαζε σαν μικρό παιδί, όπως ένας από εμάς, 
αυθόρμητα και παιχνιδιάρικα.

"Δυστυχώς στα μουσεία σήμερα, δεν επιτρέπουν να πλησιάσεις τα έργα... Εγώ, θέλω να το ακουμπήσω, να το μυρίσω..."
είπε ο καλλιτέχνης, υπενθυμίζοντάς μας 
τις αισθήσεις...

Αργότερα συνομίλησε με όσους τον πλησίαζαν έξω, στην δροσιά της εισόδου του Πολιτιστικού Κέντρου, όταν απολαύσαμε τα κρασάκια και τους μεζέδες 
που είχαν προβλεφθεί για την περίσταση. 


 
 
 
 
 
 
 






 
 
 
 
 



Είδα φίλους που είχα να συναντήσω χρόνια
συμμαθητές από το δημοτικό (!!), 
νέες γνωριμίες και παλιές, δημότες που δεν χάνουν πολιτιστικό δρώμενο, μαϊντανούς και άρχοντες...
Όλοι, μα όλοι, συμφώνησαν πως ήταν μια 
πετυχημένη εκδήλωση.

Παναγιώτη Τέτση σε ευχαριστούμε από καρδιάς.







ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Λίγο καιρό αργότερα, έμαθα από τις ειδήσεις
ότι ο Π. Τέτσης έφυγε από τη ζωή στις 5/3/2016.
Ήξερα πως ήταν σημαντικό να πάω στην εκδήλωση
λόγω της μεγάλης ηλικίας του, αλλά όταν τον είδα
είχα την αίσθηση ότι έχει ακόμα χρόνο μπροστά του
και δεν εννοώ τις στερεοτυπίες περί της ζωής
του καλλιτέχνη μέσα από το έργο του,
που ούτως ή αλλέως είναι μεγάλη παρακαταθήκη...

Δηλώνω ευτυχής που τον γνώρισα
σε μια καλή στιγμή του, πλήρη και δοτικό. 
 
 
 
 
 
 
 
 

ΠΕΡΙ ΧΟΡΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ ΣΤΟ ΨΥΧΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ

ΠΕΡΙ ΧΟΡΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ ΣΤΟ ΨΥΧΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ "ΛΥΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ"












Στο λεξικό, ο χορός ορίζεται ως το σύνολο 
ρυθμικών κινήσεων των ποδιών και του σώματος,
 που εκτελούνται για ψυχαγωγία ή 
ως τελετουργική εκδήλωση.
Η ετοιμολογία της λέξης χορός είναι αβέβαιη.
Ίσως προέρχεται από τη λέξη χέρι, για τις κινήσεις ή
 το πιάσιμο των χεριών, ίσως από τη λέξη χώρος από
 τον ειδικό χώρο που χόρευαν στον αγρό.

Η Wikipedia μας αναφέρει :

"Ο χορός είναι μορφή καλλιτεχνικής και αθλητικής έκφρασης η οποία γενικά αναφέρεται στην κίνηση του σώματος, συνήθως ρυθμική και σύμφωνη με τη μουσική. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μέσω του σώματος. Έτσι μπορούν να εκφραστούν διάφορα συναισθήματα."














"Ο χορός ως Τέχνη φαίνεται να έχει εγκολπωθεί
στην κουλτούρα πολλών οργανωμένων κοινωνιών
σε πολλά μέρη του κόσμου αρκετές χιλιετίες π.Χ.
Ωστόσο, όσον αφορά την Ευρώπη,
τα θεμέλια του χορού φαίνεται να έθεσαν
οι αρχαίοι πολιτισμοί της Ελλάδας και της Ρώμης."

(αναφέρεται στο βιβλίο 
από τον Δημήτρη Κωνσταντίνου.)














Ο χορός συμπεριλαμβάνεται στις Καλές Τέχνες,
με μούσα του την Τερψιχόρη, 
όπου μαζί με τη μουσική και την ποίηση 
βρήκε πεδίον δόξης λαμπρόν στο αρχαίο θέατρο.


Η αμεσότητα του χορού με το τώρα, το παρόν,
του προσδίδει μοναδική ιδιαιτερότητα 
στον χώρο της Τέχνης. 


Από την Αφρική και την Ασία ως τις Διονυσιακές γιορτές, ο χορός ήταν συνδεδεμένος με την ομορφιά, 
τον έρωτα, πολλά και διάφορα τελετουργικά, 
αλλά και τις υπόλοιπες εκφράσεις της Τέχνης.












Παρά ταύτα, ο χριστιανισμός, για μια ακόμα φορά, κατάφερε αρχικά να υποτιμήσει σε βαθμό παρακμής το ρόλο του χορού και αργότερα πέτυχε να θέσει υπό διωγμό τις πιο δυνατές χορευτικές εκφράσεις, 
εξαιρουμένων των κυκλικών χορών
με αποκορύφωμα τον αφορισμό τους, κατά το μεσαίωνα, από την Καθολική Εκκλησία!!! 





Ο Ιταλικός χορός "σαλταρέλο"





Κι ενώ το κυνηγητό του παπαδαριού καλά κρατεί, 
από τους κυκλικούς χορούς φαίνεται να προκύπτει 
ο χορός σε ζευγάρια
με τη βοήθεια των τροβαδούρων. 











Στα χρόνια της Αναγέννησης τελείται η μετάβαση από το χορό της Αυλής στο Μπαλέτο της Αυλής,
το οποίο χαρακτηρίζεται από απλότητα και ομορφιά.

Μέχρι τη Γαλλική επανάσταση, οι περισσότερες χορευτικές μεταμορφώσεις, σκοπό είχαν την εξύμνηση των κρατούντων...

Κατά την περίοδο του ρομαντισμού, η χορεύτρια αποκτά απόκοσμα και πνευματικά χαρακτηριστικά, ενώ ταυτόχρονα τελειοποιεί την τεχνική της...











Η Γαλλική επανάσταση, αποβάλλοντας τις τεχνικές των ευγενών στο μπαλέτο, το οδηγούν σε αυτό που γνωρίζουμε ως τις μέρες μας.





Μπρος στα κάλλη τι είν' ο πόνος...






Σύμφωνα με την Κάτια Σαβράμη, εδώ χάθηκε και μια μακρά παράδοση, με αφετηρία την αρχαία Ελλάδα και τα χρόνια του Πλάτωνα.
Η αντίληψη πως ο χορός ήταν δώρο των Θεών 
και αποτελούσε αντανάκλαση της ουράνιας αρμονίας, αντικαταστάθηκε με την τάση για απόδραση, 
την επίπονη εκπαίδευση και τα τεχνάσματα 
του 19ου αιώνα.










Στην Αμερική, στα τέλη του 1920, η Isadora Duncan θεωρείται από πολλούς ότι έθεσε τα θεμέλια για αυτό που λέμε σύγχρονο χορό.
Υποστήριξε ότι οι αυστηροί κανόνες του μπαλέτου έρχονται σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση και ενθάρρυνε τους μαθητές της να χρησιμοποιούν 
το χορό ως μέσο έκφρασης και ελευθερίας.











Την ακολούθησαν κι άλλες διάσημες χορεύτριες και μετά το 1980, ο σύγχρονος χορός δέχθηκε επιρροές από την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής και τις Ευρώπης για να εξελιχθεί σε θεατρικό στυλ που επηρέασε άλλα είδη χορού, όπως το μπαλέτο και 
τους ballroom χορούς.





jazz dance





Σήμερα ο σύγχρονος χορός, εκτός των γνωστών πια σε όλους ειδών, βρίσκει δρόμους έκφρασης από τη συγχρονική κολύμβηση ως το καλλιτεχνικό πατινάζ, φτάνοντας, για να μην πω περνώντας, την ακροβασία!













O χορός είναι τέχνη και δε χάνει ευκαιρία να το αποδεικνύει μέσα από πολλών ειδών εκφράσεις που για θεωρητικούς και όχι μόνο λόγους έχουμε συνηθίσει να διαχωρίζουμε, όπως αναφέρω αναλυτικά στην ανάρτηση περί Τέχνης.
Κι όμως, μπορείς να εισαχθείς στις λεγόμενες εικαστικές τέχνες... χορεύοντας!!  












art dance
















ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ ΣΤΟ ΨΥΧΙΚΟ
ΑΠΟ ΤΟ "ΛΥΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ"




Τα πρώτα χορευτικά που θυμάμαι ήταν μέσα από τον κινηματογράφο, το θέατρο και το τσίρκο.
Δεν χάνω ευκαιρία να πω ότι θεωρώ τις αθλήτριες 
τις ωραιότερες των γυναικών 
και ωραιότερες των αθλητριών, τις χορεύτριες!! 









Η Λίντα Άλμα, το κανονικό της όνομα Ελένη Μαλιούφα, (1926-1999).
Εδώ με τον Γιάννη Φλερύ, ή Γιάννης Παπαντωνόπουλος.
Η όμορφη χορεύτρια ήταν επί πολλά έτη σύντροφος του Μάνου Κατράκη.










Η Νάντια Φοντάνα ή Μακρίδου, 
επί πολλά χρόνια χορευτικό -και όχι μόνο- ζευγάρι με το Φώτη Μεταξόπουλο.
Όταν την έβλεπα να χορεύει πάθαινα μπλόκο-τσόκο!!











Η Μαρία Ιωαννίδου (1943-), σε πόζα για το PLAYBOY στα 80's 
























Η σχέση μου με τους παραδοσιακούς χορούς, 
μέχρι την έναρξη των μαθημάτων αυτών, 
ήταν σχεδόν μηδενική. 
Ούτε μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα η παραδοσιακή μουσική, ούτε είχα καμία λόλα με τα πανηγύρια 
που αρέσουν σε αρκετούς.


















Η μοναδική θετική εμπειρία που θυμάμαι, 
ήταν όταν είδα τον πατέρα μου για πρώτη φορά να χορεύει στον γάμο του αδελφού του και θείου μου, στο πατρικό τους σπίτι. Χάζεψα!! 

Με ανοιχτό το στόμα κοιτούσα τους φίλους του 
που μου λέγανε : 
"καλά δεν ήξερες ότι ο πατέρας σου χορεύει 
καλύτερα απ΄όλους ??"

Όχι δεν το ήξερα... Ήξερα πως του άρεσε μόνο η Ελληνική μουσική, με πείραζε μάλιστα για τις ροκιές που προτιμούσα, αλλά όχι ότι χόρευε τόσο καλά...
Όταν το είδα αυτό είπα μέσα μου πως 
αν είναι να χορεύεις έτσι, τότε μάλιστα...













 


Από τις αρχές της δεκαετίας του '80, 
λειτουργεί στο Ψυχικό, περιφερειακό τμήμα του "Λυκείου των Ελληνίδων", 
για τα μαθήματα των παραδοσιακών χορών. 
Αρχικά στη σχολή Μωραϊτη και από το 1987 στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου. 
Από το 1992 υπεύθυνη είναι η καλή μου φίλη 
Σόνια Αναστασιάδου.










Η Καλλιρρόη Παρρέν, το γένος Σιγανού (1861-1940).
Με πολύπλευρη δράση, μεταξύ άλλων, το 1911 ίδρυσε το 
"Λύκειον των Ελληνίδων" το οποίο ξεκίνησε κατά την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων, την καταγραφή, διδασκαλία και παρουσίαση παραδοσιακών χορών, δράση γνωστή και ακμάζουσα ακόμα και σήμερα!!










Έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω στο τμήμα των αρχαρίων και η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να μείνω για όλη την περίοδο Οκτωβρίου 2014 - Μάιο 2015, συμμετέχοντας στα 25 από τα 30 περίπου μαθήματα της περιόδου!!











Ο χώρος των μαθημάτων.










Το περιβάλλον φιλικό, συμπαθείς συμμαθητές και κυρίως συμμαθήτριες, αφού οι γυναίκες έχουν προφανή πλεονεκτήματα στο χορό λόγω κατασκευής και πιθανώς προδιάθεσης, 
μικρό το αντίτιμο των διδάκτρων.

Ο δάσκαλος μας και οι αντικαταστάτριες του, όταν ο Τάσος αναγκάστηκε να λείψει σε δύο μαθήματα, 
ήταν πολύ καλοί, στάθηκαν στο ύψος της φήμης 
των μαθημάτων.

Αρχίσαμε να μαθαίνουμε αρκετούς από
από διαφορετικά σημεία της επικράτειας,
σε κάποιες περιπτώσεις και μερικές παραλλαγές τους. 
Κάποιοι καλύτερα, κάποιοι χειρότερα. 
Ευτυχώς που οι φίλες μου χορεύουν καλά και 
το πάλεψα κι εγώ όσο μπορούσα... 










Από την πρωτοχρονιάτικη γιορτή όλων των τμημάτων.
















Ούτε κατάλαβα πως πέρασε η χρονιά.
Δυστυχώς η Σόνια χτύπησε το πόδι της και η τελική γιορτή αναβλήθηκε. Εύχομαι κι από εδώ ταχεία ανάρρωση. Όσοι ήταν στο πρωτοχρονιάτικο γλέντι σίγουρα θα απογοητευθούν.
Απίστευτα φαγητά, κρασί άφθονο, χορός και κέφι...











Η Σόνια Αναστασιάδου.









Ο δάσκαλός μας, ο Τάσος Πλίτσης, με τους υπόλοιπους συντελεστές 
στην Πρωτοχρονιάτικη γιορτή.
Κέρδισα μάλιστα ένα γούρι για το 2015 !! 







 



Ευχαριστώ πολύ όλη την παρέα για την όμορφη χρονιά. 








 














ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1   (Μάιος 2016)


 
Την χρονιά που μας πέρασε (2015-2016) είχα την τύχη να συνεχίσω τα μαθήματα των Ελληνικών Παραδοσιακών Χορών με ένα σπουδαίο δάσκαλο, τώρα πια και φίλο. Τον Στάθη Καλογερόπουλο.















Ο Στάθης Καλογερόπουλος 





























Σε ανύποπτο χρόνο, προ πολλών ετών, όταν συνεργαζόμουν στον τότε Δήμο Φιλοθέης με τον αδελφό του Στάθη, τον Παναγιώτη, είχα την πρώτη πληροφορία για τα μαθήματα παραδοσιακών χορών που έκανε και συνεχίζει επί σειρά ετών, κάτι που φυσικά απείχε μακράν από τις τότε δραστηριότητές μου... Όλοι δε οι φίλοι/ες και γνωστοί/ες που είχαν κάνει μάθημα μαζί του, ήταν ενθουσιασμένοι/ες, ακόμα και οι πιο δύσκολοι/ες... 














Ο Στάθης επί το έργον !!



















Όταν τυχαία έμαθα πως θα παραδώσει μαθήματα στο  Νέο Ψυχικού σε βολικές ώρες και μέρες, με άλλες μου δραστηριότητες στην περιοχή, πήγα και τον βρήκα... ευτυχώς !!  Του είπα ότι η σχέση μου με το "άθλημα" κυρίως των παραδοσιακών χορών είναι... χαλαρή κι ότι θα κάνω tango και latin χορούς στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, κάτι που μετά από κάποια μαθήματα εγκατέλειψα δυστυχώς, για λόγους ανεξάρτητους της θελήσεώς μου.











Ο χώρος των μαθημάτων στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ψυχικού.












Από το πρώτο μάθημα κατάλαβα πως ο Στάθης 
και ξέρει και αγαπάει τη δουλειά του. 
Και δεν το κατάλαβα μόνο εγώ, αλλά οι άνω των 40 συμμετεχόντων στα μαθήματα, που περιμέναμε αμάν και πως το επόμενο μάθημα !! Και τι μάθημα ε... Μιάμιση ώρα με πλήρη επανάληψη των προηγουμένων κάθε φορά παρακαλώ !! 
Διπλάσια (τουλάχιστον) χορευτικά βήματα -όπως τα λέει ο δάσκαλος- από πέρσι !!! 

Και όλα αυτά δωρεάν παρακαλώ, αφού τα μαθήματα είναι παροχή του ιδίου του δασκάλου μας, 
καθώς ο Δήμος νέμεται μόνο τις ευχαριστίες γιατί, 
ως γνωστόν, "δεν μπορεί να βρεί κονδύλι", 
σε αντίθεση με την άμεση εξεύρεση σε άλλες περιπτώσεις, βεβαίως βεβαίως...














Ο Στάθης Καλογερόπουλος είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων. Δεν θα μιλούσε ποτέ με κομπασμό για τις... επιδόσεις του, γι αυτό θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφέρω ενδεικτικά ότι (εκτός από εμάς τους τυχερούς), διδάσκει παραδοσιακούς χορούς στο Θέατρο της Δώρας Στράτου, συχνά-πυκνά ταξιδεύει με χορευτικές ομάδες σε παραστάσεις στο εξωτερικό και πρόσφατα συμμετείχε στην τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής φλόγας στο Παναθηναϊκό Στάδιο
Προφανώς θα συμμετάσχει και στην τελετή έναρξης (και λήξης ??) των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο (της Βραζιλίας όχι το Ρίο-Αντίρριο) !!!
















 

Στις 6/6/2016, στο τελευταίο μάθημα της σεζόν, έλαβε χώρα σεμνό παρτάκι με μπόλικους χορούς, 
ως και πεντοζάλι, μεταξύ τύρου και αχλαδιού.

Ευχαριστούμε και από εδώ από καρδιάς τον δάσκαλό μας για την σπουδαία χρονιά !! Αν επαληθευθούν οι μισές από τις εκδηλώσεις ενδιαφέροντος για μαθήματα την επόμενη χρονιά, την κόβω για τρία τμήματα τη δουλειά...






















ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2   (Ιούνιος 2017)



Και η χρονιά 2016-2017 κύλησε ομαλώς,
με δύο τμήματα, δημιουργήθηκε και αρχαρίων, ψιλοτίνγκα !!
Ο δάσκαλος υποστηρίζει πως κατέχουμε
άνω των 50 χορών, μεταξύ των οποίων και κάποιους
που μόνο εύκολους δεν τους λες !! 



































Ο Στάθης έδωσε άρτον & θέαμα
στην γιορτή τσίπουρου στο τένις της Φιλοθέης
με παραδοσιακές φορεσιές, κεράσματα και...
μπόλικα ακροβατικά !!!



































Είχαμε και αυτή τη χρονιά τις γιορτούλες μας,
με το νέον έτος κοπή πίτας, τις Απόκριες και με την λήξη των μαθημάτων στην αρχή του θέρους.
Κρασά, φαγιά και δώσε σβούρες !!!

Δεν έχασα και φέτος την ευκαιρία του τσιμπουσίου
του Λυκείου Ελληνίδων στο Ψυχικό, με την ευκαιρία της ετήσιας κοπής πίτας δια το νέον έτος. 
Είδα παλαιούς συμμαθητάς και φίλους
εις εύχαριστην ατμόσφαιραν...






































ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 3  (Μάιος 2018)


Και η φετινή χρονιά 2017-2018 έκλεισε με επιτυχία, 
καθώς στο ενεργητικό μας έχουμε περίπου 100 χορούς !!!
Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ, ακόμα και εμείς οι αδαείς, χορεύουμε κάποιους εξ αυτών, με σχετική άνεση !!

Δημιουργήθηκε και τρίτο τμήμα, ιδιαιτέρως πολυάριθμο, οπότε αισίως φτάσαμε και τριψήφιο αριθμό μαθητών μόνο στο Ψυχικό !! 
Ο ίδιος ο Στάθης μου εκμυστηρεύτηκε ότι κοντεύει τον τετραψήφιο αριθμό των ετησίων μαθητών 
του !!!! 
Ο πλεονασματικός Δήμος μας... θεωρητικώς ψάχνει ακόμα για "κονδύλι", μπας κι ο δάσκαλος αρχίσει να αμοίβεται, έστω υποτυποδώς, κάποτε...

Και αυτή τη χρονιά είχαμε και πάλι τα "παρτάκια" μας στην φιλόξενη αίθουσα του Λυκείου Φιλοθέης, ένα τις Απόκριες και ένα κατά την λήξη του έτους. 
Και πάλι αυτοβούλως επιφύλαξα στον εαυτό μου τον... άχαρο ρόλο της φύλαξης των ποτών !!

Μην ξεχάσω να αναφέρω και το ετήσιο καθιερωμένο "πρωτοχρονιάτικο" παρτάκι κοπής της πίτας του Λυκείου Ελληνίδων στο Ψυχικό, που είναι must και με άπαιχτους μεζέδες !!

Και του χρόνου με υγεία !!









ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 4  (Μάιος 2019)


Η χρονιά 2018-2019 ήταν η πιο μικρή σε αριθμό μαθημάτων καθώς μόλις και μετά βίας έφτασε τα 20.
Και πάλι έγιναν τα δύο παρτάκια μας στο Λύκειο Φιλοθέης, διασκεδαστικά και κεφάτα.
Και η γιορτή της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας 
του λυκείου Ελληνίδων στο Ψυχικό ήταν υπέροχη.

 Ας ελπίσουμε σε μια πιο δυναμική χορευτική χρονιά, 
για το 2019-2020... 













ektorrr