ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΘΕΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ 

Οκτώ τρίωρα μαθήματα Ελληνικής Ιστορίας, 

(11ος - 18ος αιώνας), 

από την αν. καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου.

&

Τρεις διαλέξεις (Απρίλιος 2019) με θέμα :
"H Επανάσταση του 1821 :
Ένα δύσκολο εγχείρημα μιας πολύπλοκης κοινωνίας" 

Μεγάλη επιτυχία είχε, όπως ήταν αναμενόμενο, 

και ο δεύτερος κύκλος μαθημάτων, 

αυτή τη φορά, της Ελληνικής Ιστορίας, 

από τον 11ο ως τον 18ο αιώνα. 

Η καθηγήτρια και φίλη πια, Μάρω Ευθυμίου 
αντιμετωπίζεται ως σταρ !! 

Από την πρώτη στιγμή δεν έπεφτε καρφίτσα, 

πολύ ώρα πριν αρχίσει το μάθημα,
μεγάλης έως πολύ μεγάλης ηλικίας 
η πλειοψηφία των συμμετεχόντων, 

ενώ η αγάπη και η αναγνώριση του κόσμου, 

στο έργο και την προσφορά της, 

ήταν έκδηλη και μόνιμη. 

H συμπαθής εκπαιδευτικός καταχειροκροτήθηκε 

και δέχθηκε απ όλους μας συγχαρητήρια.

Τα οργανωτικά προβλήματα όχι μόνο δεν είχαν λυθεί, 
αλλά ήταν σαφώς σοβαρότερα, 

αφού δεν υπήρχε καν διάδρομος να περάσεις 

από πουθενά, το τσαλαπάτημα ήταν μόνιμο,

καρεκλάκια και μαξιλαράκια παραμάσχαλο, 

δυσφορία και καβγάδες μεταξύ των "άτακτων μαθητών" και φυσικά πάρα πολλοί, 

μεταξύ αυτών και φίλοι, 

που δεν είχαν χάσει μάθημα του πρώτου κύκλου, 

δυστυχώς απηύδησαν και δεν ήρθαν...

Προσωπικά κατέβαλα προσπάθεια για να μην εγκαταλείψω και το έκανα από σεβασμό στην καθηγήτρια και μόνο.

Καλώς δεν υπέκυψε σε περαιτέρω μαθήματα, 
όπως την προέτρεπαν...

Διαφωνώ κάθετα, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, 

με την μικροπολιτικάντικη προσέγγιση 

της διοργάνωσης.

Η προχειρότητα που για μία ακόμα φορά έγιναν 
τα μαθήματα, ούτε την καθηγήτρια σεβάστηκε, 

η οποία, με γλυκύτητα και πάντα μ ένα καλό λόγο, διαχειριζόταν τα προβλήματα,

ούτε φυσικά το ακροατήριο που καταταλαιπωρήθηκε...

Καλά όσο ο καιρός επέτρεπε... Μετά όποιος αντέξει...

Και κάποιοι ΔΕΝ άντεξαν... Μέχρι και λιποθυμίες, δυσφορίες 

και άλλα παρατράγουδα είχε το μαγαζί...

Τα θέματα που αναλύθηκαν διεξοδικά στα μαθήματα 
ήταν πολύ κατατοπιστικά.

Πιστεύω ότι έστω και απλές αναφορές να γίνονταν στο σχολείο για κάποια ζητήματα, όπως οι διάφορες εθνότητες που αλώνισαν τα εδάφη μας επί αιώνες 

και αναμίχθηκαν με τους ιθαγενείς κατ εξακολούθηση,
ή ότι "κρυφά σχολεία" δεν υπήρξαν ποτέ, 
θα είχαν κάνει πολλούς από εμάς πιο σοφούς 

και λιγότερο κομπορρήμονες...

Μου έκανε θετική εντύπωση πως οι αντιδράσεις 

των ακροατών σε ζητήματα "που καίνε" 

και παλαιότερα ήταν έντονες, αυτή τη φορά 

ήταν κόσμιες και διαλεκτικές...

Έχει πείσει η Μαρία με τη δύναμη της γνώσης 

και χαίρομαι γι αυτό...

«Πολύ πριν από την κρίση, 

ήμουν βέβαιη πως η Ελλάδα πάει προς συντριβή. Αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσα να βοηθήσω 

τον τόπο μου και μου ήρθε αυτή η ιδέα. 

Παρότι είμαστε φιλομαθής λαός, δεν ξέρουμε Ιστορία γιατί τη διδασκόμαστε αποσπασματικά, χωρίς συνοχή. Πιστεύω ότι η γνώση είναι ένα εργαλείο που σε κινητοποιεί να σκεφτείς, 

να δράσεις και να βελτιώσεις τη στάση σου απέναντι στην κοινωνία. 

Έπειτα σε εξελίσσει σε προσωπικό επίπεδο 

- εγώ διαβάζω επί 20 χρόνια 

και ακόμα νιώθω αμαθέστατη!»

 ...Δεν είμαι αισιόδοξη για την πορεία της χώρας 

- αυτό με πονάει και θέλω να διαψευσθώ. Οφείλω, λοιπόν, να συμβάλω σε αυτή την προσπάθεια. Θα είναι η ωραιότερη μέρα της ζωής μου όταν η Ελλάδα γίνει όπως της αξίζει: αξιοπρεπής, εργατική, έντιμη, γενναία και όμορφη. Ζητάω πολλά;»

Τρεις διαλέξεις με θέμα :
"H Επανάσταση του 1821 :

Ένα δύσκολο εγχείρημα μιας πολύπλοκης κοινωνίας" 

Και να που για τρίτη φορά η Μαρία Ευθυμίου
τίμησε την Φιλοθέη με την παρουσία της,
τον Απρίλιο του 2019, για τρεις ακόμα διαλέξεις,
σχετικές με την επανάσταση του 1821.

Φίλοι και γνωστοί είχαμε την αίσθηση,
ότι κάποιοι (πολύ συγκεκριμένοι) δημοτικοί άρχοντες,
θέλησαν να εκμεταλλευτούν την δημοτικότητα
της ευγενούς καθηγήτριας,
(κοιτάξτε ποια σας φέραμε)
λόγω των επικείμενων δημοτικών εκλογών.
(κοιτάξτε ποια σας φέραμε)
Δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται όλοι 
που βρίσκονται τα όρια της αισθητικής και της γελοιότητας...

Παρατήρησα πως αυτή τη φορά η καθηγήτρια 
ήταν πολύ προσεχτική στις "αιχμηρές" αναφορές της.
Κάθε φορά που θα έλεγε οτιδήποτε θα μπορούσε 
να θίξει την περιβόητη "ελληνική λεβεντιά",
προειδοποιούσε το ακροατήριο πολλάκις
και παρέθετε πλήθος αποδεικτικών στοιχείων.
Υποθέτω βασίμως τι θα έχει τραβήξει η κυρία...

Ακούσαμε και πάλι πολύ ενδιαφέροντα γεγονότα,
στις άνω των τριών ωρών ομιλίες, κάθε φορά.
Στην πρώτη διάλεξη έγινε μια κατατοπιστική
γενική επισκόπηση της επαναστάσεως.

Στην δεύτερη διάλεξη, μεταξύ άλλων ωραίων, 
για πρώτη φορά, άκουσα τα ακόλουθα συνταρακτικά :
Πρώτον, ότι ενώ ο εμφύλιος μαινόταν στην χώρα
και ο Ιμπραήμ αλώνιζε χωρίς αντιστάσεις,
τον Ιούλιο του 1825, αν σημείωσα σωστά,
οι κεφαλές του αγώνα, Κολοκοτρώνης, Μιαούλης κ.α. 
στέλνουν γραπτό αίτημα στην Αγγλία,
όπου θέτουν την χώρα υπό την προστασία της, 
δηλαδή την παρακαταθήκη της ελευθερίας της, 
της εθνικής ανεξαρτησίας της,
σαν να λέμε δηλαδή ότι επιθυμούν, η Ελλάδα
να γίνει κανονικό προτεκτοράτο της Αγγλίας !!!
Δεύτερον, η 3η Εθνοσυνέλευση, της Τροιζήνας , 
που ήταν μετακινούμενη σε διάφορα μέρη 
και διήρκεσε μεγάλο χρονικό διάστημα, 
όπως είπε και ξαναείπε η καθηγήτρια,
στις 14/4/1826, αν σημείωσα σωστά,
εξουσιοδότησε την Αγγλία για μεσολάβηση,
στοιχείο που οι Άγγλοι έκτοτε θεώρησαν δεδομένο,
είχαν δηλαδή την εξουσιοδότηση
να διαπραγματεύονται αντί για εμάς !!!

Ο Ανδρέας Ζαϊμης (1791-1840), 
ιστορικής οικογενείας της περιοχής των Καλαβρύτων,
αναφέρθηκε ως χαρακτηριστική περίπτωση,
που έβαλε στην άκρη τα προσωπικά του υπέρ του αγώνα,
καθώς δέχθηκε να δοθεί η στρατηγία στον Γ. Καραϊσκάκη και τον αγκάλιασε (!!!),
ενώ του είχε του είχε κάψει το σπίτι και είχε λεηλατήσει την περιοχή του !!!













Στην τρίτη διάλεξη, με πολύ προσοχή 
και απολύτως τεκμηριωμένα, η Μαρία Ευθυμίου,
αναφέρθηκε σε διάφορες ελληνικές καφρίλες, όπως :
αθετήσεις συμφωνιών, 
οι Έλληνες υπήρξαν πρωταθλητές στο σπορ, 
αιμοσταγές πλιάτσικο,
εκτεταμένες λεηλασίες και λαφυραγωγίες,
ο Θεόδωρος Κοκοκοτρώνης είχε το πατρατσούκλι 
"καπετάν Λαφύρας" (!!!),
κλοπές, ληστείες, πειρατείες, 
πυραμίδες κομμένων κεφαλών
και άλλα τέτοια όμορφα...
Αν σε αυτά προσθέσουμε τις συχνά πυκνά εγωκεντρικές και παντελώς αντεθνικές στάσεις
αρκετών εκ των λεγομένων 
"ηρώων της επαναστάσεως",
αρχίζουμε να σχηματίζουμε μια καθαρότερη εικόνα
από αυτή που διδαχθήκαμε στα σχολεία...

Έχω αναφερθεί και αλλού στο βιβλίο 
του Κωστή Παπαγιώργη με τίτλο "Τα καπάκια",
συμφωνίες δηλαδή Ελλήνων με Τούρκους,
εν μέσω της επαναστάσεως...
Το συστήνω ανεπιφύλακτα.

   


Ευχαριστούμε πολύ για όλα Μαράκι.

Να είσαι καλά, να σε βλέπουμε με κάθε ευκαιρία !!

ektorrr